بگو نسبتت با شهیدان چه بود                   که مرغ دلت سویشان پر گشود

شهید آوینی عزیزم چه مردانه راه را تا انتها رفتی و چه زیبا حرف و عملت را یکی کردی آنجا که گفتی "تنها آنان مردانه میمیرند که مردانه زیسته باشند" و آنجا که گفتی "بنگر حیرت عقل را و جرات عشق را، بگذار عاقلان ما را به ماندن بخوانند! راحلان طریقت نیز میدانند که ماندن در رفتن است..."

و چه زیباتر گفتی که: "خون شهید جاذبه خاک را خواهد شکست..."

 سید مرتضای بزرگ تو نیز جاذبه خاک را شکستی